Dit is Hans, een fitte 65+er die best zelf een pot kan openen. Het lukt hem altijd. Vandaag heeft Hans echter een probleem. Deze mayonnaisepot wil niet open. Ligt het aan hem? Of aan de pot? Hij knijp en draait, maar het lukt echt niet. Dat komt door de kunststof folie die over het deksel heen is gekrompen, om te voorkomen dat klanten de pot al in de winkel openen. Heel nuttig, maar ja, je moet hem thuis natuurlijk wèl kunnen openen. Vaak is dat lastig bij een pot met krimpfolie. Je moet hard aan de folie trekken, want die is vrij taai. In dit geval is het probleem dat een doorzichtige kunststof gebruikt is, die zeer slecht te zien is tegen de zwarte achtergrond van het deksel. Zie je dat niet, dan probeer je de pot open te draaien met kunststof rand en al, en dat gaat nou eenmaal niet.
Kijk, zó moet je de pot openen. Houd de pot zo in het licht dat je de krimpfolie kunt zien. Tracht de perforaties te vinden waarlangs je kan scheuren. Probeer je nagel onder het folie te krijgen, en trek er zo hard mogelijk aan. Is dit alles gelukt dan laat de kunststof los. Nu nog de pot openen ...
Het is echt geen overbodige luxe om een krimpfolie te nemen die goed contrasteert met de kleur van het deksel, en waarop duidelijk wordt aangegeven waar de perforatie zich bevindt. Er bestaat overigens een prima alternatief voor de krimpfolie: het toepassen van een 'klik-deksel' (deksel hol indien ongeopend, bol indien geopend geweest). Eén barrière om te slechten is immers meer dan genoeg bij het openen van verpakkingen.

Deze column is geschreven door Brechtje Daams
gepubliceerd in het verpakkingsvakblad 'Pakblad' nr. 12, december 2001.

: naar de vorige column             Home Daams Ergonomie